\(\def\|{&}\)
Hieronder staat de beschrijving van het woord dat je opvroeg uit het astronomisch woordenboek.
hè Magnetis lithos = [Grieks] steen uit Magnesia
Het magneetveld is een krachtveld dat samenhangt met bewegende elektrische lading. Het magneetveld kan elektrisch geladen deeltjes en sommige metalen beïnvloeden door ze aan te trekken of af te stoten. Bijna al het zonnegas wordt door magneetveld beïnvloed.
Magneetveld gedraagt zich alsof het bestaat uit gesloten magnetische veldlijnen (zoals je een beetje kunt zien als je een magneet onder een doorzichtige plaat met ijzervijlsel erop houdt en dan zachtjes tegen de plaat tikt). Magneetveld op de Zon lijkt in slechts twee vormen voor te komen: óf het is zo zwak dat het door het zonnegas meegesleept wordt, óf het is zo sterk dat het de vrije beweging van het zonnegas (bijvoorbeeld in convectie) hindert. In het laatste geval bestaat het magneetveld uit fluxbuizen: geïsoleerde buis-achtige dingen waarin het magneetveld sterk is, terwijl het buiten de buizen zwak of afwezig is. De meeste interessante dingen op de Zon hebben met magneetveld te maken: zonnevlekken, poriën, plage, filamenten, zonnevlammen en prominenties. Een beroemde uitspraak in de zonnefysica, toegeschreven aan Robert B. Leighton (rond 1970), is
Als de Zon geen magneetveld had, dan zou zij zo saai zijn als de meeste mensen denken dat zij is.
Zonnefysici meten de sterkte van het magneetveld in eenheden van een gauss (G). Het magneetveld van de Aarde is ten hoogste ongeveer 1 G sterk. Het magneetveld in een zonnevlek aan het zichtbare oppervlak van de Zon kan wel 3000 G sterk zijn.